Αστυνομική επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χθες στην ΣΘΕ του ΑΠΘ για την εκκένωση καταλήψεων ενάντια στον νομό Πιερρακάκη. Αστυνομικες δυνάμεις επενέβησαν σπάζοντας την πόρτα της ΣΘΕ και συλλαμβάνοντας 49 άτομα. Με ανακοίνωση του ο πρωθυπουργός μας είπε… Περισσότερα
Το ερώτημα που μας ταλαιπωρεί ήδη από την τελευταία εβδομάδα αφορά το πως θα συνεχιστούν οι φοιτητικές κινητοποιήσεις μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου Πιερρακάκη. Είναι το πρώτο ερώτημα το οποίο μέσα του κρύβει ένα δεύτερο,… Περισσότερα
Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Από τον αγώνα που ξεκίνησεμε το αίτημα για ελεύθερες φοιτητικές εκλογές και εξελίχθηκε σε κεντρικό πολιτικό αγώνα ενάντια στηΧούντα των συνταγματαρχών και την εξάρτηση της χώρας… Περισσότερα
Η αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι
διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Τόσο ο Μητσοτάκης όσο και ο Υπουργός
Παιδείας Πιερρακάκης έχουν δηλώσει ότι το άρθρο 16 είναι αναχρονισμός και ότι πρέπει να σταματήσει
να υπάρχει κρατικό μονοπώλιο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο για την
ίδρυση «μη κρατικών-μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων», ως παραρτήματα ιδιωτικών πανεπιστημίων
του εξωτερικού.
Το άρθρο 16 κατοχυρώνει συνταγματικά την δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση και απαγορεύει
την ίδρυση ανώτατων σχολών από ιδιώτες. Κατοχυρώνει την δημόσια χρηματοδότηση των ΑΕΙ και την
ελευθερία στην διδασκαλία και την έρευνα.
-Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα φέρει ένα καλύτερο δημόσιο πανεπιστήμιο λόγω του ανταγωνισμού.
Αλήθεια ας μας πει η κυβέρνηση πόσο καλύτερα έγιναν τα δημόσια νοσοκομεία τόσα χρόνια που
λειτουργούν ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές; Πόσα λεφτά δίνουμε κάθε μήνα στους ιδιωτικούς
παρόχους ρεύματος που κάνουν πάρτι στην ενέργεια; Η ιδιωτικοποίηση των τρένων δεν έφερε καμία
αναβάθμιση. Έφερε τους νεκρούς στα Τέμπη. Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων όχι μόνο δεν θα λύσει
το πρόβλημα της ποιότητας της εκπαίδευσης αλλά η κυβέρνηση θα συνεχίζει να υποχρηματοδοτεί τα
δημόσια πανεπιστήμια, τα οποία θα οδηγηθούν να αναζητούν διαρκώς ιδιωτικούς πόρους για να τις ανάγκες τους, να λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος και να βάλουν δίδακτρα.Ιδιωτικό πανεπιστήμιο σημαίνει δίδακτρα και πώληση υπηρεσιών εκπαίδευσης. Ιδιωτικό πανεπιστήμιο
σημαίνει ότι θα σπουδάζει όποιος έχει λεφτά.
–Με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα ανακοπεί η φοιτητική μετανάστευση, θα σπουδάζει κανείς δίπλα στο σπίτι του και δεν θα ξοδεύονται χρήματα σε άλλες χώρες.
Το πρόβλημα της οικονομικής αιμορραγίας του οικογενειακού προϋπολογισμού, θα συνεχίζονταν είτε το παιδί σπουδάζει σε πανεπιστήμιο τουεξωτερικού είτε σε ιδιωτικό Πανεπιστήμιο στην Eλλάδα. Όσο για το καθαρά «μεταναστευτικό» μέρος, τη δυνατότητα, δηλαδή, τα παιδιά να σπουδάζουν στον τόπο που ζουν, πρόκειται πάλι για μύθο.Kανένα ιδιωτικό Πανεπιστήμιο και κανένας επιχειρηματίας δε θα ρισκάρει να φτιάξει ιδιωτικό πανεπιστήμιο σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, αλλά θα προτιμηθούν τα μεγάλα αστικά κέντρα καικυρίως η Aθήνα. Αν η κυβέρνηση νοιαζόταν να σπουδάσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι στην
Ελλάδα δεν θα έβαζε την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που αποκλείει χιλιάδες μαθητές κάθε χρόνο από
το δημόσιο πανεπιστήμιο.
–Υπάρχει πρόθεση από ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια πρώτης γραμμής να ιδρύσουν παραρτήματα στην
Ελλάδα.
Τα πανεπιστήμια πρώτης γραμμής που μας λέει η κυβέρνηση (MIT, Yale, Columbia κλπ) δεν
έχουν ιδρύσει ούτε ένα πανεπιστήμιο-παράρτημα τους σε ξένη χώρα. Το ίδιο το Columbia έχει
δηλώσει ότι δεν θέλει να ιδρύσει παράρτημά του στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση μας κοροϊδεύει.
Στόχος της κυβέρνησης είναι η πλήρης μετατροπή της εκπαίδευσης σε εμπόρευμα.. Δεν μας λέει ότι
εδώ και χρόνια οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ συστηματικά και συνειδητά
υποχρηματοδοτούν τα δημόσια πανεπιστήμια για να παρουσιάζουν εικόνα διάλυσης, ανεπάρκειας,
κατάρρευσης. Προετοίμασαν έτσι πελατεία δεκάδων χιλιάδων νέων για τα ιδιωτικά Κολλέγια. Δεν μας λέει ότι η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η εσκεμμένη μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, έχει
σκοπό να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερη πελατεία για τα ιδιωτικά Κολλέγια και ιδιωτικά
πανεπιστήμια. Δεν μας λέει ότι όταν το ίδιο το κράτος είναι εχθρός των δημόσιων εκπαιδευτικών
ιδρυμάτων καταδικάζοντάς τα στη φτώχεια και στην εμπορευματοποίηση, τότε ο ανταγωνισμός δεν τα
βελτιώνει, αλλά τα καταδικάζει. Ποιος τολμά να υποστηρίξει ότι τα δημόσια ΙΕΚ -για παράδειγμα-
βελτιώθηκαν επειδή υπάρχουν και ιδιωτικά ΙΕΚ; Δεν μας λέει ότι αν εκχωρηθούν κι άλλες «υπηρεσίες
εκπαίδευσης» στην αγορά, τότε καμιά ποιότητα δεν μπορεί να κατοχυρωθεί γιατί υπέρτατος σκοπός
κάθε επιχειρηματία (είτε αυτός δραστηριοποιείται στο εμπόριο, είτε στην εκπαίδευση) είναι το κέρδος.
Πριν 15 χρόνια οι μαθητές δεν αποκλείονταν κατά χιλιάδες εξαιτίας της ΕΒΕ. Η κρατική χρηματοδότηση
των ΑΕΙ ήταν 70% αυξημένη σε σχέση με σήμερα. Τα βιβλία και τα απαραίτητα υλικά για τις σπουδές
μας παρέχονταν δωρεάν. Είχαμε περισσότερους καθηγητές και δεν πέφταμε από τα παράθυρα των
αιθουσών επειδή δεν χωρούσαμε. Η σίτιση μας δεν εξαρτιόταν από τις ορέξεις των ιδιωτών.
Μπορούσαμε να σπουδάσουμε μακριά από την πόλη μας γιατί δεν πληρώναμε 500 ευρώ για μια
γκαρσονιέρα. Κάναμε μεταπτυχιακό δωρεάν και βρίσκαμε δουλειά μόνο με το πτυχίο μας στο
αντικείμενο μας. Πιστεύουμε ότι πρέπει να υπερασπιστούμε ο, τι μας έχει απομείνει και να αγωνιστούμε
για να ξαναπάρουμε πίσω όσα μας πήραν.
Θέλουμε η παιδεία να μην εξαρτάται από την τσέπη του καθενός. Δεν θέλουμε την παιδεία εμπόρευμα
που θα την αγοράζει όποιος έχει λεφτά. Γιατί ιδιωτικό πανεπιστήμιο σημαίνει δίδακτρα και σπουδές μόνο
για όσους έχουν λεφτά. Γιατί δεν είναι δίκαιο όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να μην
μπορούν να σπουδάσουν. Να μην βρίσκουν δουλειά. Να μην αμείβονται καλά και όσοι έχουν λεφτά να
μπορούν να σπουδάσουν σε ένα ιδιωτικό κολλέγιο ή ιδιωτικό πανεπιστήμιο και να βρίσκουν μια καλά
αμειβόμενη δουλειά. Η υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και το μπλοκάρισμα της
αναθεώρησης του άρθρου 16 δεν είναι υπόθεση μόνο της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά όλων μας.
Είναι αναγκαίος ένας αγώνας σύσσωμης της ακαδημαϊκής και πανεκπαιδευτικής κοινότητας και
όλου του λαού προκειμένου να μην περάσει το νομοσχέδιο της κυβέρνησης και να μην αναθεωρηθεί το
άρθρο 16. Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να υπερασπιστούμε την Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση! Να
μην επιτρέψουμε την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα!
Το έγκλημα στα Τέμπη έδειξε περίτρανα ότι για την άρχουσα τάξη, οι πολίτες αυτής της χώρας και ειδικά η νέα γενιά δεν είναι παρά αναλώσιμα υλικά. Τα αναλώσιμα υλικά τα χρησιμοποιείς και μετά τα πετάς. Έτσι μας θεωρούν και έτσι ακριβώς μας αντιμετωπίζουν – για πέταμα.
Αν οι ζωές μας ήταν στις προτεραιότητες αυτού του συστήματος, δεν θα γινόταν το έγκλημα στα Τέμπη. Εκεί που θέλουν δίνουν λεφτά και όλα λειτουργούν. Στην εποχή του ChatGpt, έστησαν ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς για να παίρνουν τα σπίτια του κόσμου, με ηλεκτρονικά συστήματα παρακολουθούν χιλιάδες πολίτες, αλλά τα τρένα λειτουργούν ακόμα χειροκίνητα. Τα μέσα με τα οποία μετακινούμαστε, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που σπουδάζουμε, οι χώροι που αθλούμαστε είναι ρημαδιό. Εκτός αν βάλουμε εμείς και οι γονείς μας το χέρι βαθιά στην τσέπη.Αίθουσες που δεν μας χωράνε, φοιτητικές εστίες διαλυμένες, ακατάλληλα σχολεία χωρίς συντήρηση. Στην πανδημία μας έκλεισαν μπροστά στην οθόνη του κινητού για 6 μήνες, μόνο και μόνο για να μη δώσουν λεφτά για καθηγητές, τεστ, μέσα προστασίας. Έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε φυσιολογική τη μιζέρια, να νομίζουμε ότι είναι απίθανο να έχουμε πχ κλειστό γυμναστήριο στο σχολείο και σωστές αίθουσες. Ότι είναι φυσιολογικό να μη χωράμε στις αίθουσες στο Πανεπιστήμιο. Ότι είναι λογικό να μην παρέχεται δωρεάν σίτιση και στέγαση στους φοιτητές. Γιατί «δεν υπάρχουν λεφτά» για τους αναλώσιμους. Για να στέλνουν όπλα όμως στην Ουκρανία και να μοιράζουν εκατομμύρια στις πολυεθνικές και στην άρχουσα τάξη έχουν λεφτά.
Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να μορφωθούμε. Αρκεί να μας «μαθαίνουν» όσα απαιτούνται για να δουλεύουν τα αναλώσιμα γρανάζια. Δεν χρειάζεται να έχουμε παιδεία, πολιτισμό, ιδανικά. Θα μας ταΐσουνμε «ψυχαγωγικά» σκουπίδια και ηλίθια πρότυπα.Και όταν φύγουμε από την εκπαίδευση θα είμαστε στο τρέξιμο για να μαζεύουμε πτυχία μιας χρήσης για ένα μισθό. Και θα μας κουνάνε το δάχτυλο για την αξιοκρατία, για τους ικανούς και τους ανίκανους. Τα δικά τους παιδιά είναι πάντα άριστα και ικανά γιατί πάνε στα ακριβά ιδιωτικά σχολεία και στα ακριβά πανεπιστήμια του εξωτερικού. Και μετά γίνονται πολιτικοί, δημοσιογράφοι, καλοπληρωμένα στελέχη. Η μόνη τους αξιοσύνη ήταν τα λεφτά τους.
Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε, να αμφισβητούμε, να αγωνιζόμαστε. Θέλουν να είμαστε αποβλακωμένοι δέκτες της προπαγάνδας τους. Να εμπεδώσουμε ότι «έτσι είναι τα πράγματα» – είναι αδύνατο να αλλάξουν. Ότι είναι λογικό να είμαστε πάντα οι «από κάτω» – και αυτοί, οι «άριστοι», οι πλούσιοι, οι «ικανοί να μας κυβερνήσουν», να είναι πάντα οι «από πάνω».
Ως αναλώσιμοι θα τρέχουμε όλη μέρα, όπως οι γονείς μας, για την επιβίωση, παλεύοντας να βγάλουμε το μήνα, να πληρώσουμε το ακριβό νοίκι, το ακριβό ρεύμα, το ακριβό σούπερ-μάρκετ… Σε μια ξεπουλημένη και κατεστραμμένη χώρα, χωρίς εργασιακά και δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, γιατί έτσι επέβαλαν οι ευρωπαίοι και εφάρμοσαν οι ντόπιοι υπηρέτες τους. Θα είμαστε κρέας για τα κανόνια σε ενδεχόμενες πολεμικές συγκρούσεις που θα επιβάλουν οι αμερικάνοι.
Και σ’ όποιον αναλώσιμο δεν αρέσει η ζωή του, ας πάει στον ψυχολόγο για να μάθει να διαχειρίζεται τη θλίψη, τον πόνο, την οργή, την έλλειψη νοήματος, για να «τα βρει με τον εαυτό του».
Είμαστε πολλοί και είναι λίγοι. Όσο σκύβουμε θα μας φαίνονται μεγάλοι – Να σηκωθούμε όρθιοι για να σκύψουνε αυτοί.
Να κάνουμε την οργή μας μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο που θα τους πνίξει. – Να πάρουμε τις ζωές και τις τύχες μας στα χέρια μας.
Να βγούμε στους δρόμους και να παλέψουμε για το δικαίωμά μας στη μόρφωση, στη δουλειά, στην υγεία, στη ζωή.
Να οργανωθούμε!
Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας
Αρκετές φορές έχουμε βρεθεί να συζητάμε με συμφοιτητές και φίλους για πράγματα που βλέπουμε να συμβαίνουν στο πανεπιστήμιο και δεν τα θεωρούμε λογικά. Ακόμα περισσότερες, έχουμε ακούσει ότι πάντα έτσι ήταν τα πράγματα και δε γίνεται να αλλάξουν.
Είναι αλήθεια όμως αυτό; Πάντα συνέβαιναν όσα συμβαίνουν σήμερα;
Αν σκαλίσουμε και ψάξουμε πώς ήταν η εκπαίδευση και το ελληνικό πανεπιστήμιο, θα δούμε ότι όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα ένας πρωτοετής λίγα χρόνια πριν -και όχι τον προηγούμενο αιώνα- δεν θα τα έβλεπε ποτέ.
Ένας πρωτοετής το 2007 είχε περισσότερες πιθανότητες να είναι φοιτητής.
Δεν ήξερε τι σημαίνει η Τράπεζα Θεμάτων ούτε είχε δει χιλιάδες συμμαθητές του να μένουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης εξαιτίας της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, με τους εισακτέους να έχουν μειωθεί τα τελευταία δύο χρόνια κατά 10.000. Ήταν πιο εύκολο να γίνει φοιτητής.
Όταν μπήκε στη σχολή έβλεπε ένα πανεπιστήμιο υποχρηματοδοτούμενο αλλά όχι διαλυμένο. Σίγουρα έβλεπε την χρηματοδότηση των ΑΕΙ αυξημένη κατά 70% σε σχέση με σήμερα.
Έβλεπε όλα τα βιβλία(και όχι ένα) που είναι αναγκαία για την εκπαίδευση του να του παρέχονται δωρεάν καθώς και αρκετά από τα υλικά που ήταν απαραίτητα για τις σπουδές του.
Δεν έβλεπε σχολές να μένουν με τους μισούς καθηγητές μέσα σε λίγα χρόνια και προφανώς δεν έβλεπε συμφοιτητή του να πέφτει απ’ το παράθυρο που έχει μετατραπεί σε έδρανο ελλείψει θέσεων.
Δεν έβλεπε να εξαρτάται η σίτιση του από τις ορέξεις των ιδιωτών καθώς οι λέσχες ήταν δημόσιες, ούτε έβλεπε τις τιμές των ενοικίων να έχουν αυξηθεί κατά 50% σε σχέση με λίγα χρόνια πριν. Δεν έβλεπε συμφοιτητή του να μην μπορεί να πάρει πτυχίο για χρέος 150 ευρώ στις εστίες. Είχε τη δυνατότητα να σπουδάσει μακριά απ’ το σπίτι του σε άλλη πόλη γιατί το κόστος ζωής δεν είχε εκτοξευθεί και οι φοιτητικές παροχές δεν είχαν εξαφανιστεί.
Δεν έβλεπε οι υποχρεώσεις της σχολής να αφήνουν λιγότερο ελεύθερο χρόνο από το σχολείο. Το πρόγραμμα της σχολής να είναι πιο εντατικοποιημένο και από την προετοιμασία για τις πανελληνιες. Δεν έβλεπε σε κάθε σχολή αλυσίδες μαθήματων, σε κάθε εξάμηνο προόδους, σε κάθε μάθημα εργασίες. Δεν έτρεχε να προλάβει το ν+2 για να μην διαγραφεί από την σχολή του. Έβλεπε συμφοιτητές με περισσότερο ελεύθερο χρόνο.
Έβλεπε τα σχεδόν όλα τα μεταπτυχιακά να παρέχονται δωρεάν καθώς επίσης και αποφοίτους να βρίσκουν δουλειά στο αντικείμενο χωρίς μεταπτυχιακό. Δεν έβλεπε ότι το πτυχίο του δεν θα αρκούσε για να βρει δουλειά σ’ αυτό που σπούδασε και ότι θα έπρεπε να πληρώνει συνεχώς για μεταπτυχιακά, σεμινάρια και καταρτίσεις μπας και βρει μια κακοπληρωμένη θέση εργασίας.
Το 2007 ο πρωτοετής είχε περισσότερες ευκαιρίες να παραμείνει φοιτητής και να μην εγκαταλείψει τις σπουδές του.
Τέλος, έβλεπε την κυβέρνηση της ΝΔ να θέλει να αναθεωρήσει το άρθρο 16 του Συντάγματος που ορίζει ότι η Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι δημόσια και δωρεάν και την φοιτητική αριστερά να δίνει από κοινού τον αγώνα για να μπλοκάρει την ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας. Έβλεπε να ψηφίζουν στις φοιτητικές εκλογές 100.000 φοιτητές περισσότεροι σε σχέση με σήμερα. Δεν έβλεπε την συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών να έχει γυρίσει την πλάτη στις συλλογικές διαδικασίες.
Γιατί τα γράφουμε όμως όλα αυτά;
Πρώτον, για να αναδείξουμε ότι στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν οι φοιτητές είχαν δικαιώματα που χρόνο με το χρόνο καταργούνται. Δεύτερον γιατί πιστεύουμε ότι πρέπει να υπερασπιστούμε ότι έχει απομείνει και να αγωνιστούμε για να ξαναπάρουμε πίσω όσα μας έχουν πάρει.
Εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν είναι όμως αναγκαίο να αναμετρηθούμε με το καθήκον να βγούμε απ’ αυτή τη δύσκολη κατάσταση, να ξεριζώσουμε την αντίληψη ότι το φοιτητικό κίνημα νικάει ενώ οι όροι που σπουδάζουμε χειροτερεύουν δραματικά, να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.
Αν δεν αποδέχεσαι την κατάσταση, έλα να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε τον αγώνα μας μαζί!
Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας
Η δολοφονική επίθεση της αστυνομίας στις 16/9 το βράδυ, σε πέντε χιλιάδες κόσμο όλων των ηλικιών, που τραγουδούσε και απολάμβανε την συναυλία του Θανάση Παπακωνσταντίνου αποτελεί το αποκορύφωμα του κυβερνητικού κυνισμού. Με εντολή της κυβέρνησης, και μετά το πέρας των εκδηλώσεων της ΔΕΘ, πάνοπλες διμοιρίες εισέβαλαν στον campus και έπνιξαν τον κόσμο στα δακρυγόνα. Τα γεγονότα αυτά έρχονται να ξεκαθαρίσουν το μήνυμα της κυβέρνησης: η αστυνομία στα πανεπιστήμια σημαίνει βία απέναντι σε όποιον αντιδράει.
Τα γεγονότα δεν αποδεικνύουν την πυγμή της κυβέρνησης. Αντίθετα τονίζουν την αδυναμία της. Την αδυναμία της να χειριστεί τα αδιέξοδά μας, που δημιούργησαν οι νεοφιλελεύθερες εμμονές της. Όσο τα καρτέλ της ενέργειας, των σούπερ μάρκετ και των τραπεζών πλουτίζουν με τα χρήματα και τα σπίτια μας, η οργή συσσωρεύεται. Ιδιωτικοποιούν κάθε πηγή δημόσιου πλούτου, φτωχαίνουν την χώρα και μας μπλέκουν ακόμα περισσότερο στους πολέμους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, που οικοδομήσαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων 30 ετών και ειδικά οι μνημονιακές ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, χτίζουν ένα πανεπιστήμιο μόνο για όσους έχουν την οικονομική δυνατότητα να αντεπεξέλθουν στο βαρύ κόστος σπουδών. Αν δεν έχεις λεφτά, τίθεσαι εκτός της κούρσας, που στο τέλος του δρόμου έχει ανεργία ή 700 ευρω μικτά.
Οι σπουδές αποτελούν πλέον «ατομική ευθύνη» και υπόθεση. Σε μία κοινωνία φτωχοποιημένη και σε ένα πανεπιστήμιο με όλο και χειρότερες υποδομές, χωρίς καθηγητές. Χωρίς ίχνος παροχής, όπως δωρεάν στέγαση, σίτιση και υλικά για τις σπουδές μας. Με πτυχία χωρίς αξία, διαβατήρια για την ανεργία. Με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, πιστοποιήσεις και σεμινάρια, όλα πληρωμένα από την τσέπη μας, για μία ζωή των 700 ευρώ. Αυτοί έχτισαν ένα πανεπιστήμιο, που αναζητά συνεχώς χρηματοδοτήσεις από εταιρείες, με ιδιώτες στην διοίκηση του, σε ευθυγράμμιση με τις κατευθύνσεις της Ε.Ε. Η Κεραμέως και ο Μητσοτάκης, πιστοί στο αμερικάνικο πρότυπο, έφτιαξαν μία παιδεία που «απελευθερώνει τους νέους» από το δημόσιο πανεπιστήμιο όπως δηλώνουν. Η υποβάθμιση των πανεπιστημίων και των πτυχίων μας και το εξοντωτικό κόστος σπουδών ωθεί μαζικά την νεολαία στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, αυξάνοντας τα κέρδη των μεγάλων ιδιωτών της εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση με την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας δηλώνει, ότι όποιος αντιδράει στα παραπάνω, στη ζωή χωρίς μέλλον που μας επιβάλλουν, θα καταστέλλεται. Δεν θα υπάρχει καμία φωνή αντίστασης και διεκδίκησης, ούτε φοιτητικός συνδικαλισμός. Επειδή αντιστάσεις θα υπάρξουν, η κυβέρνηση θέλει να τις αποτρέψει με την πανεπιστημιακή αστυνομία. Θέλει να επιβάλλει την τρομοκρατία, να περάσει το μήνυμα πως όποιος αγωνίζεται, όποιος σηκώνει κεφάλι, θα αντιμετωπίζει βία και συλλήψεις. Αφετέρου, προκειμένου να ικανοποιήσει το πιο αντιδραστικό της ακροατήριο, που από το 2019 ζητάει αποτελέσματα στην «τάξη και την ασφάλεια», θέλει να «τελειώνει» με ο,τι θυμίζει αντίσταση και αμφισβήτηση.
Τα 50 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν για την σύσταση των ΟΠΠΙ θα μπορούσε να τα διαθέσει σε μαζικές προσλήψεις καθηγητών. Σε ανέγερση νέων εστιών, νέες υποδομές και αίθουσες, φοιτητική μέριμνα. Θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατάργηση των διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, με την χρηματοδότηση των σχολών. Όλα τα παραπάνω, όμως, θα έρχονταν σε αντιπαράθεση με το βασικό τους σχέδιο: Την μαζική φυγή των σπουδαστών στην ιδιωτική εκπαίδευση και τον εγκλωβισμό όσων μείνουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο σε σπουδές ουσιαστικά ιδιωτικές, σπουδές «ατομικής ευθύνης».
Η ανατροπή του κυβερνητικού σχεδίου είναι εφικτή μόνο μέσα από μαζικές αντιδράσεις και αγώνα. Αγώνα για να την υπεράσπιση του δημόσιου πανεπιστημίου που όλοι θα έχουν θέση, που όλοι θα εκφράζονται ελεύθερα, που δεν θα καταλήγουν στο νοσοκομείο ή στο τμήμα, που θα είναι σεβαστή η κάθε άποψη και που όλοι θα έχουν ίσες ευκαιρίες στις σπουδές.
Απέναντι στα παραπάνω διεκδικούμε :
Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας για τις φοιτητικές εκλογές
Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας
Η κυβερνητική πολιτική διαχείρισης της πανδημίας αποδείχθηκε άκρως αναποτελεσματική και αποτυχημένη. Οι γιατροί και νοσηλευτές δίνουν μάχη καθημερινά για να καλύψουν τα κενά στο ΕΣΥ, που είχαν δημιουργήσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και δεν ενίσχυσε η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας έχουν χάσει την ζωή τους εκτός ΜΕΘ. Οι εργαζόμενοι στοιβάζονται καθημερινά στα ΜΜΜ και στους χώρους δουλειάς και η μόνη προστασία που έχουν είναι η μάσκα. Ο ΕΟΔΥ σε κάθε «άνοιγμα» ήταν ανίκανος να εκτελεί σωστή ιχνηλάτηση, ενώ ο «ήλιος των εμβολίων», το σχέδιο εμβολιασμού της Ε.Ε., απέτυχε παταγωδώς. Η κυβέρνηση, αυτή τη στιγμή, ανοίγει την οικονομία χωρίς κανένα απολύτως σχέδιο, καθώς δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο παρά μόνο να ανοίξει με κάθε κόστος τον τουρισμό, ώστε να σώσει ο,τι σώζεται από την φθορά της λόγω της πλήρους αποτυχίας της στην διαχείριση της πανδημίας.
Με το άνοιγμα της οικονομίας, θα περίμενε κανείς να λειτουργήσουν και τα πανεπιστήμια μας. Τα πανεπιστήμια μας, όμως, παραμένουν κλειστά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, είναι από τις λίγες κυβερνήσεις στην Ε.Ε. που κρατάει τόσο καιρό κλειστή την εκπαίδευση και φαίνεται να αποτελεί και το τελευταίο της μέλημα, σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν πάρει τα κατάλληλα μέτρα ώστε η εκπαίδευση να γίνεται δια ζώσης.
Εμείς εδώ και έναν χρόνο βρισκόμαστε κλεισμένοι στο σπίτι μας παρακολουθώντας μαθήματα και εργαστήρια(!) πίσω από μια οθόνη. Βρισκόμαστε μακριά από τον χώρο όπου σπουδάζουμε, κοινωνικοποιούμαστε, συζητάμε και δρούμε! Οι 450.000 φοιτητές πανελλαδικά, βρισκόμαστε κλεισμένοι στα σπίτια μας κι αυτό αποτελεί πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Διότι η κυβέρνηση μπορούσε να δώσει λεφτά για την παιδεία, για προσλήψεις καθηγητών, για κτηριακές υποδομές, ώστε να αραιώσουν τα τμήματα και τα εργαστήρια, όμως, συνειδητά δεν έκανε τίποτα από αυτά. Έκλεισε τα πανεπιστήμια μας, χωρίς να πάρει κανένα απολύτως μέτρο για την ενίσχυση τους και συνέχισε την υποχρηματοδότησή τους.
Η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ως στόχο να τελειώνει με την δημόσια και δωρεάν παιδεία. Προχώρησε έτσι αποφασιστικά στην ψήφιση των κατευθύνσεων της Ε.Ε. για εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης. Έφερε νόμο, που αποκλείει χιλιάδες κόσμο από την Δημόσια Εκπαίδευση θεσπίζοντας ταξικούς κόφτες (Τράπεζα Θεμάτων, Βάση Εισαγωγής, Διαγραφές Φοιτητών) και στέλνει πολλούς από αυτούς στα Ιδιωτικά Κολλέγια, από τα οποία πλέον αγοράζεις ισοδύναμο πτυχίο με αυτό του Δημοσίου. Η εκπαιδευτική διαδικασία είναι κλειστή, γιατί η κυβέρνηση μισεί την Δημόσια Παιδεία. Οι πολιτικές της την διαλύουν ακόμα περισσότερο και, παράλληλα δημιουργούν πελάτες για τα ιδιωτικά κολλέγια.
Από τις 15 Μάιου, ο τσουρουφλιστός «Greece 2.0»ήλιος είναι ανοιχτά διαθέσιμος για τους τουρίστες. Έτσι πάρα πολλές οικονομικές δραστηριότητες είναι ήδη ανοιχτές, ενώ μετά τις 15 Μάη οι άποικοι της χώρας θα μπορούν να κυκλοφορούν χωρίς SMS. Θα μπορούσε σε αυτό το σημείο κάποιος να θεωρήσει αυτονόητο ότι με την άρση του lockdown ακόμα και ως τελευταία προτεραιότητα θα υπήρχε μέριμνα για την ασφαλή επιστροφή στην εκπαιδευτική διαδικασία. Η πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Οι μαθητές όλων των βαθμίδων επέστρεψαν στις σχολικές αίθουσες στις 10 Μάη με selftest, την μεγαλύτερη απόδειξη αποτυχίας στησίματος ενός σοβαρού επιδημιολογικού μηχανισμού. Την ίδια στιγμή για εμάς, τους φοιτητές, ούτε λόγος. Στον δημόσιο λόγο τους πανηγυρίζουν για την επιστροφή των φοιτητών στις κλινικές στις 10 Μάη, την στιγμή που ο κ. Συρίγος σε τηλεοπτική εκπομπή είχε αναγγείλει με βεβαιότητα τον εμβολιασμό των φοιτητών αυτών στο πρώτο 10ήμερο του Απρίλη και την επιστροφή τους πριν το Πάσχα. Ακόμα και τώρα μετά την επίσημη ανακοίνωση επιστροφής περιμένουμε να μάθουμε για τον εμβολιασμό. Πανηγυρίζουν επίσης την επιστροφή των τελειόφοιτων και των επί πτυχίω στις 15 Μάη αποκλειστικά για την διενέργεια πρακτικών ασκήσεων και εργαστηρίων. Το λογίζουν αυτό ως σπουδαία ενέργεια την στιγμή που ήδη είχαν εξαγγείλει την υλοποίηση τους για όλους τους φοιτητές απ’ τις 4 Ιουνίου. Φυσικά για τα υπόλοιπα μαθήματα ούτε λόγος, αφού η τηλε-εκπαίδευση έχει αποδειχθεί ένα χρήσιμο εργαλείο το οποίο έχει έρθει για να μείνει σύμφωνα με τα λεγόμενα τους.
Θέση των φοιτητών απ’ την αρχή της χρονιάς είναι ότι οι σχολές πρέπει να ανοίξουν και να πραγματοποιηθεί το σύνολο των μαθημάτων δια ζώσης. Εμείς είμαστε οι πρώτοι που θέλουμε να ζωντανέψουμε ξανά τους χώρους του πανεπιστημίου παρά την πολιτική σκοπιμότητα των εξαγγελιών αυτών και αυτό θα κάνουμε. Αυτό σημαίνει ότι παρά τις όποιες παραχωρήσεις τους, παρά την προσπάθεια να εκτονώσουν την δικαιολογημένη οργή και δυσαρέσκειά μας, για εμάς καθήκον για το επόμενο διάστημα είναι να συνεχίζουμε να παλεύουμε:
Α) Για το άνοιγμα των πανεπιστημίων, απαιτώντας την εφαρμογή και την διάθεση των αναγκαίων πόρων για επιστροφή μας με την μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια.
Β) Για την μη εφαρμογή τoυ νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοίδη. Οι κινητοποιήσεις της τελευταίας βδομάδας πριν το Πάσχα και οι αγώνες που προηγήθηκαν αυτής, ανάγκασαν την Κυβέρνηση να υποχωρήσει και τελικά να μην εγκατασταθεί η πανεπιστημιακή αστυνομία από τον Απρίλη στις σχολές όπως είχε ανακοινώσει ο Χρυσοχοίδης. Κερδίσαμε πολύτιμο χρόνο ώστε να συγκροτήσουμε μέτωπο για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας, με τους εκπαιδευτικούς, που αντιτίθενται στον νόμο. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας, ώστε να μην εφαρμοστεί καμία πτυχή του νόμου αυτού, που δημιουργεί μια παιδεία για λίγους και προνομιούχους και μας κάνει πελάτες των ιδιωτικών κολλεγίων.
Για να δυναμώσει η φωνή που παλεύει ενάντια:
1)Στο σύστημα της αδικίας και της εκμετάλλευσης, τον καπιταλισμό. Γιατί δεν χωράμε σε ένα σύστημα που βάζει το κέρδος πάνω από την ανθρώπινη ζωή, μας στερεί το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, σκοτώνει τα όνειρα μας για μια αξιοπρεπή ζωή. Το μέλλον του έχει πολέμους, φτώχεια, καταστροφή για τους πολλούς και κέρδη για τους λίγους.
2)Στο σημερινό ελληνικό κράτος των μνημονιακών δεσμεύσεων και των ιδιωτικοποιήσεων. Το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη αλλά και οι χιλιάδες νεκροί από το καταστροφικό πέρασμα της πανδημίας στην χώρα μας αποδεικνύουν πως η εφαρμογή των μνημονίων και το ξεπούλημα των κοινωνικών αγαθών κατέστρεψαν τον κρατικό μηχανισμό και αποδειχθήκαν δολοφονικές για την κοινωνία.
3)Στην εμπορευματοποίηση της παιδείας και τον μαζικό αποκλεισμό από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η εξίσωση των πτυχίων των ιδιωτικών κολεγίων και δημόσιων ΑΕΙ, τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, η ενίσχυση του αυτοδιοίκητου και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στην λειτουργία του πανεπιστημίου αποτελούν τομές στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση της τελευταίας τετραετίας. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που τμήματα κλείνουνε ή συγχωνεύονται λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης, ταξικοί κόφτες όπως η ΕΒΕ και η τράπεζα θεμάτων αποκλείουν χιλιάδες νέους από την εισαγωγή στα δημόσια ΑΕΙ.
4)Στην αντίληψη που θέλει τη νέα γενιά είναι αναλώσιμη. Στην αντίληψη που συνοψίζεται ως εξής: Δεν χρειάζεται να ταξιδεύουμε με ασφάλεια. Δεν χρειάζεται να μπορούμε να σπουδάζουμε με αξιοπρέπεια μακριά από την πόλη μας. Ως αναλώσιμοι δεν χρειάζεται να μορφωθούμε. Δεν χρειάζεται να έχουμε εργασιακή προοπτική και μέλλον στην ίδια μας την χώρα. Τα όνειρα μας έχουν ταβάνι που ορίζεται από την τσέπη μας και το κέρδος τους.
5)Στο χτύπημα του φοιτητικού συνδικαλισμού. Η ΝΔ έχει διακηρύξει πως θέλει να τελειώνει με τον συνδικαλισμό και την έννοια των συλλογικοτήτων στα πανεπιστήμια. Ακόμα είναι η κυβέρνηση της πανεπιστημιακής αστυνομίας και του ξυλοδαρμού κάθε φωνής αντίστασης μέσα στις σχόλες. Επειδή η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και των διδάκτρων θα φέρει αντιστάσεις η κυβέρνηση θέλει να τις αποτρέψει. Θέλει να επιβάλλει την τρομοκρατία, να περάσει το μήνυμα πως όποιος αγωνίζεται, όποιος σηκώνει κεφάλι, θα αντιμετωπίζει βία και συλλήψεις.
6)Σε αυτούς που εκφράζουν τα παραπάνω. Η φοιτητική παράταξη της ΔΑΠ είναι το φερέφωνο του κυβερνητικού κόμματος μέσα στους χώρους των πανεπιστημίων. Οι υποστηρικτές της ΟΠΠΙ, των διδάκτρων, των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της «αριστείας». Οι εκφραστές της αποπολιτικοποίησης, της συκοφάντησης οτιδήποτε συλλογικού και της ατομικής ευθύνης. Απ’ την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ είναι που έφερε τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά συνέχισε την πολιτική της υποχρηματοδότησης και της διάλυσης των τμημάτων μας.
7)Στην διάλυση και τον εκφυλισμό του φοιτητικού κινήματος. Αγωνιζόμαστε για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος γιατί αντί να υπομένουμε στωικά την πραγματικότητα του αποκλεισμού, των διδάκτρων του μη-μέλλοντος προσπαθούμε να την αλλάξουμε μέσα από τους συλλογικούς αγώνες και τα κινήματα.
8)Στις παθογένειες της υπαρκτής φοιτητικής αριστεράς. Από την μια η δύναμη της ΠΚΣ είναι η αριστερά της συνήθειας και της κομματικής αναπαραγωγής. Που θα ματώσει για την εκλογική πρωτιά, θα αδιαφορήσει για την ανατροπή των συσχετισμών και το ξέσπασμα αγώνων. Από την άλλη η φοιτητική αριστερά των ΕΑΑΚ περιορίζεται μόνο στο να αποτελεί τον αντίπαλο προοδευτικό πόλο με αρκετές παθογένειες. Ο μικροηγεμονισμός, η εργαλειοποίηση συλλόγων, η μη σωστή ιεράρχηση των ζητημάτων, η αδυναμία απάντησης στα καθημερινά προβλήματα των φοιτητών είναι στοιχεία που αποπροσανατολίζουν το κίνημα και φαλκιδεύουν την όποια αξιοπιστία του.
Σήμερα έχουμε ανάγκη από μια άλλη φοιτητική αριστερά. Μια αριστερά που θα αμφισβητεί το υπάρχον πλαίσιο. Που θα ναι επικίνδυνη για την κυβέρνηση και το σύστημα, χρήσιμη για τους φοιτητές και το κίνημα. Που θα προτάσσει ιδεολογικά το συλλογικό όραμα έναντι του ατομικού δρόμου και της μοναξιάς. Μια αριστερά που θα έχει τον πήχη όχι στο να «σώσει το μαγαζί της» αλλά θα ζυμώνει, θα μαζικοποιεί και θα πολιτικοποιεί τους καθημερινούς αγώνες απαντώντας στα προβλήματα της νεολαίας.
Στις 10 Μάη στηρίζουμε/ψηφίζουμε
Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας για την εφαρμογή των διαγραφών στο Παν. Πάτρας
Πρόσφατα η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Πατρών πήρε απόφαση για υλοποίηση της διάταξης του νόμου που ψηφίστηκε πριν δύο χρόνια που προβλέπει την διαγραφή των φοιτητών στα ν + ν/2 έτη. Αμέσως είδαμε σε πολλά Τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών, να ανεβαίνει στα site των σχολών μαζί με την απόφαση της Συγκλήτου ακόμα και Πίνακας όπου αναγράφεται το έτος εισαγωγής και στη διπλανή στήλη το έτος διαγραφής, με τις πρώτες διαγραφές μάλιστα να έχουν δρομολογηθεί για το 2024-25!
Στην τελευταία κινητοποίηση που έγινε στην συνεδρίαση της Συγκλήτου, ακούσαμε τον Μπούρα να λέει πως «από τη στιγμή που είναι ψηφισμένος νόμος δεν μπορούμε παρά να τις εφαρμόσουμε» (ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως στα επόμενα χρόνια προβλέπεται η διαγραφή χιλιάδων φοιτητών από τις σχολές τους)! Είναι ξεκάθαρο: η Σύγκλητος και ο Μπούρας, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να γίνουν οι πιο πιστοί εντολοδόχοι του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης, υλοποιώντας χωρίς δεύτερη σκέψη τις πολιτικές τους!
Ας κάνουμε όμως ένα βήμα πίσω και ας αναλογιστούμε γιατί η κυβέρνηση εξ΄ αρχής θέλει να εφαρμόσει ένα μέτρο σαν τις διαγραφές. Το Υπουργείο σκοπίμως αγνοεί πως ένας φοιτητής, μετά τα ν+2 χρόνια, ούτως ή άλλως δεν δικαιούται δωρεάν σίτιση, δωρεάν συγγράμματα, έκπτωση στα ΜΜΜ κλπ. Ως εκ τούτου, δεν επιβαρύνει την πολιτεία, ούτε συντηρείται από αυτή, όπως προπαγανδίζει το Υπουργείο Παιδείας (εκτός προφανώς αν θεωρούμε τόσο κοστοβόρες τις δύο κόλλες χαρτί που θα χρησιμοποιήσει ο εν λόγω φοιτητής στις εξετάσεις). Επίσης, κάτι που -εσκεμμένα- ξεχνάει η κυβέρνηση είναι το γιατί ένας φοιτητής μπορεί να ξεπεράσει τα ν+2 χρόνια φοίτησης. Σε μια περίοδο που η ακρίβεια επιβαρύνει σχεδόν κάθε ελληνικό νοικοκυριό, που οι τιμές σε ενοίκιο, ρεύμα, super-market κλπ. έχουν γίνει δυσβάσταχτες, αλλά και πέραν τις ακρίβειας με τους πολλαπλούς ταξικούς φραγμούς που έχει θεσπίσει το Υπουργείο για την εισαγωγή στην Τριτοβάθμια που αφαιμάσσει οικονομικά τις ελληνικές οικογένειες, όπως και με βάση την μηδαμινή φοιτητική μέριμνα και το ποταπό φοιτητικό επίδομα, πολλοί φοιτητές αναγκάζονται να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους προκειμένου να συντηρηθούν.
Αντί να ενισχύσουν την μέριμνα να έχουμε δωμάτια στις εστίες και δωρεάν φαγητό στις λέσχες και αντί να αυξήσουν την χρηματοδότηση για τις σχολές μας που είναι διαλυμένες και δεν έχουν καθηγητές, ακολουθούν πιστά τις επιταγές της ΕΕ για την εκπαίδευση και μας βάζουν ακόμα περισσότερα εμπόδια μέχρι και να μας διώξουν τελείως από την σχολή μας και να μας στερήσουν το δικαίωμα μας για εκπαίδευση, σε μια χώρα που η λέξη «προοπτική» είναι άγνωστη για την νέα γενιά.
Το μέτρο των διαγραφών δεν είναι παρά ένας ακόμα τρόπος με τον οποίο η το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να διαμορφώσει ένα Πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς, ένα Πανεπιστήμιο στο οποίο θα μπορούν να σπουδάσουν μόνο όσοι είναι διατεθειμένοι και έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν συνεχώς. Όταν οι ταξικοί φραγμοί ξεκινούν ήδη από το λύκειο (ΕΒΕ, τράπεζα θεμάτων κλπ.), είναι εμφανές ότι πολλοί είτε θα αναγκαστούν λόγω οικονομικών δυσκολιών να μην σπουδάσουν καθόλου, είτε θα στραφούν στην ιδιωτική εκπαίδευση. Μια ιδιωτική εκπαίδευση την οποία το Υπουργείο έχει ήδη φροντίσει να κάνει αρκετά ελκυστική, με μέτρα όπως η εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ- Ιδιωτικών κολλεγίων. Άλλωστε δεν είναι λίγες οι σχολές που ο μέσος όρος αποφοίτησης ξεπερνάει το όριο φοίτησης. Χαρακτηριστικά, ο μέσος όρος αποφοίτησης σε πολλά τμήματα Θετικών Επιστημών αλλά και Πολυτεχνείων, ξεπερνούν τα ν+2 και ν+3 έτη, αντίστοιχα. Επομένως, μιλάμε για ένα ποσοστό κοντά στο 50% των φοιτητών -περίπου οι μισοί φοιτητές δηλαδή- που απειλούνται με διαγραφές.
Οι φοιτητές οφείλουμε να δώσουμε μαζική απάντηση απέναντι στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας και στον αποκλεισμό μας από αυτή. Συλλογικά, μπορούμε να παλέψουμε ώστε να μη διαγραφεί κανένας συμφοιτητής μας. Κανένας φοιτητής δεν είναι «βάρος προς την Πολιτεία»! Για κανένα λόγο δεν θα έπρεπε η δυνατότητά μας να σπουδάσουμε να εξαρτάται από την οικονομική μας κατάσταση!
Ανακοίνωση του Αριστερού Δικτύου Νεολαίας για την διακήρυξη ηλεκτρονικών φοιτητικών εκλογών στο Παν. Πάτρας
Στην τελευταία συνεδρίαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Πατρών, αποφασίστηκε η διεξαγωγή ηλεκτρονικών φοιτητικών εκλογών, με ενιαίο ψηφοδέλτιο για την ανάδειξη εκπροσώπων στα όργανα διοίκησης. Μάλιστα ο πρύτανης, Χρήστος Μπούρας, αλλά και το μεγαλύτερο μέρος της Συγκλήτου ήταν κατηγορηματική για την διακήρυξη και πραγματοποίηση τους και θα υποχρεώσει όλα τα τμήματα να ακολουθήσουν την απόφαση και να προκηρύξουν αυτές τις εκλογές. Οι Διοικήσεις των Τμημάτων με την σειρά τους έσπευσαν να υλοποιήσουν την αντιδραστική εντολή της Συγκλήτου και του Πρύτανη. Έκτοτε, τα περισσότερα Τμήματα του Πανεπιστημίου στέλνουν σε αρκετές σχολές ακόμα και προσωπικό email, με το οποίο ανακοινώνουν την προκήρυξη ηλεκτρονικών εκλογών για ανάδειξη εκπροσώπων στα Τμήματα για τις 21/3!
Είδαμε πριν λίγο καιρό τις προσπάθειες του Υπ. Παιδείας να επιβάλλει, με την καλή θέληση των πρυτάνεων, ηλεκτρονικές εκλογές στο ΕΜΠ, στην ΑΣΟΕΕ, στο Πολυτεχνείο Κρήτης και στο Παν. Κρήτης, οι οποίες μετατράπηκαν σε παταγώδη αποτυχία. Στο ΕΜΠ ακυρώθηκαν στα 8 από τα 9 τμήματα γιατί δεν υπήρχαν υποψήφιοι, στην ΑΣΟΕΕ παρόμοια ακυρώθηκαν σε 7 από τα 8 τμήματα γιατί δεν υπήρχαν φοιτητές να συγκροτήσουν τις εφορευτικές επιτροπές, ενώ στο Πολυτεχνείο Κρήτης οι υποψήφιοι ήταν μόλις 20, όλοι μέλη της ΔΑΠ και η αποχή έφτασε το 92%. Με τις αντιδημοκρατικές αυτές εκλογές, το Υπουργείο και η κυβέρνηση θέλουν να βάλουν τα όργανα διοίκησης τους «δικούς τους», τους χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής. Τους εκφραστές της πολιτικής της υποχρηματοδότησης, της ιδιωτικοποίησης, των διδάκτρων και της διάλυσης της δημόσιας και δωρεάν παιδείας!
Η ΝΔ, από το 2017 είχε δηλώσει ότι θέλει να τελειώνει με το φοιτητικό συνδικαλισμό. Το Υπουργείο παιδείας, σε συνεργασία με τις διοικήσεις των τμημάτων και των Πανεπιστημίων προχωράει σε εφαρμογή του νόμου που πέρασε το καλοκαίρι και θέσπισε τις ηλεκτρονικές φοιτητικές εκλογές για την ανάδειξη των εκπροσώπων στα όργανα διοίκησης, με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει τις φοιτητικές παρατάξεις και συλλογικότητες.
Μην ξεχνάμε ακόμη τις δεκάδες εκατοντάδες εικόνες από ξυλοδαρμούς φοιτητών και επεισόδια ακόμα και μέσα στο ίδιο το Πανεπιστήμιο, όταν τα ΜΑΤ είχαν κατασκηνώσει στο ΑΠΘ, αλλά και όταν έγινε η είσοδος της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας στο ΕΜΠ, ΕΚΠΑ και ΑΠΘ, που ήρθε για να καταστείλει οποιαδήποτε φωνή αγωνίζεται και αντιτίθεται στη νεοφιλελεύθερη πολιτική τους! Είναι ξεκάθαρο! Η κυβέρνηση θέλει ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο, που οι φοιτητές δεν θα συζητούν, δε θα διεκδικούν καλύτερες σπουδές και δημόσια δωρεάν Παιδεία και η όποια ενασχόληση με την πολιτική υπάρχει, θα περιορίζεται στην ηλεκτρονική ψήφο στις εκλογές!
Η Πρυτανεία, η Σύγκλητος και οι διοικήσεις των τμημάτων του Πανεπιστημίου Πατρών έχουν τεράστια ευθύνη και ακολουθούν πιστά τις επιταγές της κυβέρνησης και του υπουργείου. Οι ηλεκτρονικές εκλογές του Παν. Πατρών είναι ένα ακόμα φιάσκο και θα καταλήξει σαν τις προηγούμενες απόπειρες στο ΕΜΠ, στην ΑΣΟΕΕ και στο Παν. Κρήτης!
Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας 