για τους “απουσιολόγους” του κινήματος απο όπου και αν προέρχονται
(και ο νοών, νοείτο)
Το Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας είναι μία συλλογικότητα φοιτητών, πολιτικών ομάδων, πολιτιστικών λεσχών, διαδικτυακών εγχειρημάτων και ανένταχτων αγωνιστών, που συγκροτείται γύρω απο την αναγκαιότητα ενός αγωνιστικού και μαχητικού νεολαιϊστικου κινήματος ενάντια στην μνημονιακή πραγματικότητα της φτώχειας, της ανεργίας και του φασισμού που επιβάλλει κυβέρνηση , ΕΕ και ΔΝΤ.
Αναγκαίο όρο για αυτό αποτελεί το σχέδιο για ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας, βασικό μοχλό για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, του επιθετικού στελέχους ολόκληρης της νεολαίας.
Η ενότητα, λοιπόν, και όχι ο απομονωτισμός και ο διαχωρισμός έχει δύο προϋποθέσεις : απο την μία , την πολιτική συμφωνία και την επικοινωνία στο επίπεδο της αγωνιστικής κουλτούρας.
Για να εξηγούμαστε :
- Για εμάς ο αγώνας των οργανωμένων υποκειμένων εντοπίζεται στο καθήκον της καθημερινής επαφής και επικοινωνίας με τον κόσμο, στην αναγκαιότητα διατύπωσης ενός σύγχρονου προγράμματος για τους φοιτητικούς χώρους και την νεολαία, και στην αναγνώριση του χαρακτήρα του αγώνα ώς έναν αγώνα για να καλυφθεί το πολιτικό κενό που δημιουργεί η κρίση και όχι μονάχα έναν αγώνα αντανακλαστικών στις επιθέσεις του αντιπάλου. Θεωρούμε ότι το κενό σήμερα εντοπίζεται στην πολιτική και ιδεολογική φτώχεια της αριστεράς, ότι δεν λείπουν σήμερα μονάχα οι αγώνες και τα αντανακλαστικά, αλλά ότι αυτοί που γίνονται στερούνται του αναγκαίου σχεδιασμού και μαζικότητας, και ο τρόπος που γίνεται περισσότερο αποστασιοποιεί παρά φέρνει σε επαφή την Αριστερά με το κίνημα. Μαζικότητα, η οποία προϋποθέτει βασικά άλματα στο επίπεδο της κουλτούρας, στην επαφή με τον κόσμο και στις σχέσεις με τις υπόλοιπες δυνάμεις του κινήματος.
- Αναπόφευκτα, καθώς σήμερα κανείς μόνος του δεν επαρκεί, για την θεωρητική αλλά και πραχτική δουλειά, ως αναγκαίο στοιχείο προκύπτει και η ενότητα στο φοιτητικό κίνημα. Δεν πιστεύουμε ότι κανείς μόνος του μπορεί να απαντήσει και να καλύψει το κενό, αλλά ότι μια διαδικασίας ενιαίας και μετωπικής πορείας μπορεί να σημάνει ένα ορόσημο για την αλλαγή του κλίματος στους φοιτητικούς χώρους. Δεν είναι σήμερα εποχή αναπαραγωγής πολιτικών μικροχώρων και ταυτοτήτων, αλλά αντίθετα η υπέρβαση αυτών με επιθετικό πολιτικό πρίσμα οικόδομησης ενός μαζικού αντίπαλου δέος στην νεολαία. Ενός Μετώπου.
Η διαφορετική μας κουλτούρα και αντίληψη, ωστόσο, όπως και το διαφορετικό πολιτικό μας σχέδιο δεν στάθηκε εμπόδιο :-
- Στην στήριξη όλων των καταλήψεων πρυτανείας, τόσο για τον Φορτσάκη, όσο και στις καταλήψεις αλληλεγγύης στον Ν.Ρωμανό
- Στα κοινά κατεβάσματα σε όλες τις κινητοποιήσεις των φοιτητικών συλλόγων και την επιστροφή στο άσυλο την 17 Νοέμβρη
- Σε κοινά και ενωτικά πλαίσια στις σχολές ( με πολυ υγιείς όρους με τους λοιπούς συντρόφους και συναγωνιστές όπου αγωνιζόμαστε μαζί)
- Σε υπεράσπιση των πολιτικών χώρων παρέμβασης συντρόφων (γεγονότα πολυτεχνείου με την ΔΑΠ τον Σεπτέμβρη)
- Στην διοργάνωση εκδηλώσεων που να ανοίγουν το διάλογο σε όλες τις δυνάμεις του φάσματος της Αριστεράς, αλλά και εκδηλώσεις, μονάδικες στα δύο χρόνια σε επίπεδο Θεσσαλονίκης, που να αφορούν τον πολιτικό προσανατολισμό του φοιτητικού κινήματος και της φοιτητικής αριστεράς
Θεωρούμε, λοιπόν, τουλάχιστον ανήθικο και ανεύθυνο, απο χώρους που θεωρούμε συντροφικούς και συναγωνιστικούς , να διεξάγεται ένας υπόγειος ( και αλλού ανοιχτός)πόλεμος λοιδωρίας και ψευδών παραστάσεων των γεγονότων. Αυτό αποτελεί μικρότητα για την αριστερά, όσο ο αντίπαλος και η αδράνεια θεριεύουν στους χώρους της νεολαίας, όσο τα πάντα γκρεμίζοντα γύρω μας, κάποιοι να αναζητούν ύπαρξη στον αλληλοκαννιβαλισμό ανάμεσα στις δυνάμεις της φοιτητικής αριστεράς.
Είναι πρόβλημα για το φοιτητικό κίνημα, όταν διάφοροι εγκαλλούν πολιτικές δυνάμεις να φέρουν εχέγγυα αγωνιστικότητας και αριστεροσύνης, λες και υπάρχει κάποιος στο κίνημα, που έρχεται να ελέγξει τους υπόλοιπους. Το κίνημα δεν έχει σχέση με κάποιο επιτελείο, ούτε ταυτίζεται με μία συγκεκριμένη δύναμη που μιλά εξ ονόματος του, αλλά με την ειλικρινή και με ίσους όρους πολιτική επικοινωνία των πολιτικών και των κοινωνικών του δυνάμεων.
Δεν έχουμε να απολογηθούμε σε κανέναν “απουσιολόγο” του κινήματος, όταν αποδεικνύουμε καθημερινά με την πολιτική μας δράση την αναγκαιότητα αντίστασης στον αντίπαλο. Για την οικοδόμηση ενός φοιτητικού κινήματος γύρω απο ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας, βασική αναγκαιότητα και καθήκον άμεσο για την φοιτητική αριστερά σήμερα, για το κίνημα, την νεολαία και την χώρα.
Η αριστερά να πάψει να διαχωρίζεται και να αλληλοσπαράσεται, αλλά να προωθήσουμε την κουλτούρα της επικοινωνίας και της ενότητας , ενάντια στον κοινό εχθρό : την ΕΕ , το ΔΝΤ, την ανεργία, την Κυβέρνηση και όλους τους εκφραστές της μνημονιακής χρεοκρατίας μέσα και έξω απο τις σχολές!
Για ένα Αριστερό Μέτωπο Νεολαίας!
Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας 